1) Zwiastowanie Maryi
W Zwiastowaniu narodziny Syna Bożego w ciele stają się zależne od zgody niewiasty, podobnie jak upadek człowieka w ogrodach Raju zależał od zgody mężczyzny.
Bóg w swojej mocy mógł przyjąć ludzką naturę poprzez akt siły, analogicznie do ludzkiej dłoni, która zrywa różę. Lecz nie chciał dokonywać inwazji na swój wielki dar wolności; pragnął dobrowolnej odpowiedzi człowieka. Poprzez anioła witającego Maryję słowami, które stały się pierwszą częścią modlitwy Zdrowaś Maryjo, „Bądź pozdrowiona, łaski pełna, Pan z Tobą”, Maryja została zapytana, czy da Bogu człowieka!
Maryja, dowiedziawszy się, że pocznie bez ludzkiej miłości, osłonięta przez Ducha Świętego, wyraża zgodę, co daje początek nowej ludzkości; Maryja staje się nową Ewą, a Chrystus – nowym Adamem.
Zwiastowanie jest Tajemnicą radości płynącej z wolności. Nasza wolna wola jest jedyną rzeczą na świecie, która należy do nas. Bóg może zabrać wszystko inne, nasze zdrowie, majątek, władzę, lecz nigdy nie zmusi nas do tego, by Go kochać lub być Mu posłusznym. Wdzięk słowa „tak” polega na możliwości powiedzenia „nie”.
Maryja uczy nas mówić Bogu fiat. „Niech mi się stanie według słowa twego”. Lecz sam Bóg uczy nas, że skoro On nie naruszyłby wolności kobiety, mężczyzna nigdy nie powinien tego czynić.
2) Nawiedzenie św. Elżbiety
Ewangelia mówi nam: „W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w [ziemi] Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę. Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona głośny okrzyk i powiedziała: «Błogosławionaś Ty między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona»” (Łk 1, 39-42).
Pierwszy cud uczyniony przez naszego Pana na ziemi dokonał się, gdy wciąż przebywał w łonie swojej Matki. Poruszył nienarodzonego Jana i uświadomił jego obecność Elżbiecie, krewnej Maryi. W ten sposób, na długo przed Kaną, nasz Pan ukazuje, że dokonuje On swych niewidzialnych cudów w sercach poprzez Matykę i że to także przez Nią przychodzi On do ludzkich dusz.
Radością drugiej Tajemnicy jest spotkanie Starego Testamentu z Nowym i powitanie starej niewiasty przez młodą dziewczynę, która wyśpiewała Magnificat, najbardziej rewolucyjną pieśń, jaka kiedykolwiek wybrzmiała, zapowiadającą dzień, w którym władcy zostaną strąceni z tronu, a pokorni zostaną wywyższeni.
Jednakże w owej chwili, gdy Elżbieta jako pierwsza nazywa Ją Matką Boga, jeszcze przed narodzeniem naszego Pana, Maryja odpowiada jej pieśnią, że zawdzięcza swą wielkość Jemu, i że została wybrana ze względu na swoje uniżenie. Być może Maryja została wybrana na Matkę Boga, ponieważ w swojej obietnicy wyrzekła się zaszczytów. Choć była większa niż Elżbieta, odwiedziła ją w godzinie potrzeby. Tylko wtedy, gdy się umniejszamy, stajemy się więksi w oczach Boga.
Jednym z najpiękniejszych momentów w historii było spotkanie stanu błogosławionego ze stanem błogosławionym, gdy przyszłe matki stały się pierwszymi heroldami Króla Królów.
3) Narodzenie Pana Jezusa
Wszelka miłość upodabnia się do obiektu miłości. Bóg umiłował człowieka i dlatego stał się człowiekiem. Dzięki ludzkiej naturze mógł przyjąć na siebie naszą nędzę i ból, mógł też odczuć skutki grzechu, jak gdyby był on Jego własnym grzechem.
Lecz wszystko to zależało od Maryi, która dała Synowi Bożemu ludzką naturę. Bez Niej nigdy nie miałby oczu pozwalających ujrzeć głodne tłumy na pustyni, nie miałby uszu, by usłyszeć błaganie kaleki w Jerychu, nie miałby ani rąk pozwalających przytulać dzieci, ani stóp, które niosły Go na poszukiwanie zaginionej owcy.
Przez dziewięć miesięcy Jej własne ciało było naturalną Eucharystią; teraz Jej radością jest kształtowanie Chrystusa w naszych duszach. W tej Tajemnicy módlmy się, abyśmy stali się brzemienni duchem Chrystusa, dając Mu nowe usta, przez które może mówić o swym Ojcu, nowe dłonie, którymi może karmić ubogich, i nowe serce, którym może miłować wszystkich, nawet wrogów.
4) Ofiarowanie Pana Jezusa w świątyni
Każde dziecko jest strzałą wystrzeloną z łuku matki, a jego celem jest Bóg. Dzieci przychodzą przez matki, lecz do nich nie należą. Maryja uznaje Boskie prawo, ofiarowując Jezusa na powrót Bogu i składając w ofierze świątynię Jego Ciała w świątyni wzniesionej ludzkimi dłońmi.
W akcie tym Maryja zapowiada radość każdej matki, która przynosi swe dziecko do chrzcielnicy, gdzie Bóg może ogłosić prawa do swej własności. Jednakże w przypadku Maryi Dziecię miało zostać złożone w ofierze, gdyż – jak powiedział sędziwy Symeon – miało Ono stać się znakiem sprzeciwu, albowiem krzyż jest sprzeciwem.
Maryja usłyszała nawet, że Jej duszę przeniknie miecz. Miało to się zdarzyć w chwili, w której Serce Jej Syna na Krzyżu zostało przebite włócznią. Jego Ciało i Jej duszę miało przeszyć to samo pchnięcie miecza. Była jedyną matką, która kiedykolwiek wydała na świat życie po to, by poszło na śmierć.
Bóg nie chce od nas prezentów; pragnie On naszej obecności, pragnie, byśmy składali Mu w ofierze nasze życie.
5) Odnalezienie Pana Jezusa w świątyni
Na świecie istnieją dwa rodzaje dusz: te, które ukrywają się przed Bogiem i te, przed którymi skrywa się Bóg. Gdy Bóg się ukrywa, czyni to, by Go tym bardziej szukać, jak gdyby chciał z nas wydobyć głębszą miłość.
Podczas owych trzech dni, w których zgubiło się Boże Dziecię, Maryja stała się matką grzeszników. Istotą grzechu jest utrata Boga, a Maryja zgubiła Boga, nie w sposób duchowy, lecz fizyczny. Podczas tych trzech dni Maryja zaznała osamotnienia grzesznika, samotności człowieka winnego, poczucia opuszczenia cechującego ludzi sfrustrowanych. Dwadzieścia jeden lat później, Jej Syn miał sam doznać tej samotności na Krzyżu, gdy pytał Boga, dlaczego Go opuścił.
Niech żaden grzesznik nie wątpi w Boże miłosierdzie, ponieważ Maryja rozumie tortury serca, a przede wszystkim – ponieważ Ona wie, gdzie znaleźć Chrystusa. Wie Ona również, jak przyprowadzić grzesznika do Jej Boskiego Syna. Jako Madonna z Pustymi Ramionami, Maryja zawsze czeka, byś się do Niej przytulił.
» Wszystkie rozważania różańcowe
Jeśli chcesz dokładniej zgłębić temat różańca, warto przeczytać:
- » Jak odmawiać różaniec? (W obrazkach i krok po kroku)
- » 5 Największych cudów różańcowych w historii
- » Dlaczego Warto Odmawiać Różaniec? – Św. Ludwik De Montfort
__________
Źródło: Różaniec Święty, abp. Fulton Sheen
