Tajemnice radosne – Rozważania ze św. Janem od Krzyża

1) Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie

Wielu boi się powiedzieć Bogu fiat. Uważa bowiem, że wkroczenie Boga w ich życie spowoduje katastrofę. Legną wtedy całkowicie w gruzach ich plany i marzenia. Sądzą, iż tam, gdzie dojdzie do skrzyżowania dróg Bożych i ludzkich, człowiek traci swoją tożsamość, a Bóg nie liczy się z jego zdaniem. Jest jednak inaczej. Owszem, działanie Boga jest, podobnie jak On sam, niepojęte dla człowieka, dlatego wyrażone jest słowem zacienienie, jednak, jak uczy św. Jan od Krzyża:

„Zacieniać zaś coś to jest to samo, co osłaniać cieniem; a osłaniać cieniem, to bronić kogoś, sprzyjać mu i świadczyć mu łaski; gdyż okrycie cieniem jest znakiem, że osoba, do której ten cień należy, jest blisko do pomocy i obrony. Dlatego tę wielką łaskę poczęcia Syna Bożego, jaką Bóg dał Najświętszej Pannie Maryi, nazwał archanioł Gabriel zacienieniem Ducha Świętego, mówiąc: «Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego Cię zacieni» (Łk 1, 35)” („Żywy płomień miłości” 3, 12).

Maryjo, przymnóż nam wiary w Bożą miłość do nas i daj nam odwagę do współpracy z Bogiem w dziele zbawienia i odkupienia.

2) Nawiedzenie św. Elżbiety

Żal nam Maryi, która będąc w stanie błogosławionym, przemierza górzyste krainy Galilei, by dotrzeć do Ain Karim, do swojej krewnej Elżbiety. Z pewnością bez szemrania i nuty niezadowolenia znosiła trudy tej podróży, ponieważ jak podaje ewangelista, szła z pośpiechem, bez ociągania, bo nie myślała o sobie, była wolna wewnętrznie od troski o samą siebie. Myślała o innych, o potrzebujących, dlatego została u krewnej trzy miesiące, bo tego wymagała sytuacja. Tylko taki człowiek wnosi w życie innych radość i pokój, czyli samego Boga. Chcąc, choć w części postępować jak Maryja, tak kochać bliźniego, jak Ona, tak być wolnym od siebie samego, musimy spróbować wcielić w życie to, do czego zachęca nas św. Jan od Krzyża, pisząc:

„Nie czyń też żadnej rzeczy dla samego tylko smaku i upodobania, jakie ona ci sprawia, lecz jeśli spełnić ją trzeba, uczyń to z takim oderwaniem, jakby ci była niemiła. Bez tego bowiem nie zdołasz nabyć wytrwałości i zwyciężyć swojej słabości” (Przestroga 16).

Maryjo, udziel nam łaski zapomnienia o sobie.

3) Narodzenie Pana Jezusa

To nieprawda, że Pan Bóg zapomniał o swoim stworzeniu. Nie jest tak, że człowiek po grzechu został wygnany z raju i pozostawiony sam sobie, wydany na pastwę swoich namiętności oraz grzechów, a Ten, który jest w niebie, w ogóle się nim nie interesuje. Wprost przeciwnie. Bóg zawsze szukał drogi dojścia do grzesznika, by zawrzeć z nim wieczne przymierze miłości. Gdy te zabiegi Boga człowiek zdawał się ignorować, On sam przyszedł do swego stworzenia, stając się jednym z nas. Tak tę prawdę w sposób poetycki wyraził św. Jan od Krzyża:

„Gdy przyszedł czas wybrany,
Czas Jego Narodzenia –
Jak oblubieniec z komnat
Przyszedł do swego stworzenia”
(„O Narodzeniu”).

Maryjo, uproś nam ufność i wiarę w Bożą Opatrzność.

4) Ofiarowanie Pana Jezusa w świątyni

Aż dwa razy w tym fragmencie podkreślona jest wierność Maryi i Józefa prawu. Przez taką postawę ukazali swoją całkowitą zależność, uległość wobec Boga. Ten najwspanialszy dar, jakim zostaliśmy obdarowani, czyli wolna wola, ofiarowali Bogu, zawierzając Mu swoje życie i powierzając Mu się całkowicie. Wiedzieli bowiem, że człowiek sam z siebie nic nie może – będzie niczym nieurodzajne drzewo. Jak pisze św. Jan od Krzyża:

„Kto chce być sam bez podpory i przewodnictwa kierownika, będzie jak drzewo bez właściciela, wyrosłe na polu, które choćby najwięcej miało owoców, nie dojrzeją one jednak nigdy, gdyż podróżni je zrywają” („Słowa światła i miłości” 5).

Maryjo, ucz nas tego, jak całkowicie ufać Bogu, jak Mu całkowicie zawierzyć.

5) Odnalezienie Pana Jezusa w Świątyni

Nic nie jest w stanie nas w pełni zabezpieczyć w tym ziemskim życiu przed zgubieniem Jezusa, czy drogi prowadzącej do Niego. Prawdziwa tragedia będzie wtedy, gdy przestaniemy Go szukać gdy zagłuszymy w sobie pragnienie znalezienia Go. Nie bójmy się trudów związanych z poszukiwaniem Zbawiciela czy drogi prowadzącej do Niego. Wszak, jak pisze św. Jan od Krzyża:

„O Boże mój, któż Cię nie znajdzie według swej woli i pragnienia, gdy Cię szuka z czystą i pełną prostoty miłością? Wszak Ty sam ukazujesz się pierwszy i wychodzisz na spotkanie tych, którzy Cię szukają!” („Słowa światła i miłości” 2).

Maryjo, udziel nam łaski niepokoju wtedy, gdj zgubimy Jezusa, oraz pragnienia szukania i znale­zienia naszego Zbawiciela.

» Wszystkie rozważania różańcowe

Jeśli chcesz dokładniej zgłębić temat różańca, warto przeczytać:

• » Jak odmawiać różaniec? (W obrazkach i krok po kroku)
• » 5 Największych cudów różańcowych w historii
• » Dlaczego Warto Odmawiać Różaniec? – Św. Ludwik De Montfort

__________
^{Źródło: Różaniec ze św. Janem od Krzyża}